PETERVONBYERN

Ik wacht op een kus een engel die liefkoost, op spelende vogels die mij leiden in donkere werelden waar littekens polsen kerven, levenden sterven, de duivel zielen verleidt ... ik wacht op een engel die bemint mijn koude lichaam balsemt, mij vergezelt in vergetelheid de engel die haar rokken optilt haar witte vlees aan mij geeft, hongerig het warme bloed tussen haar benen laat proeven mijn versterving verlamt

Ik probeer dezelfde te zijn, te blijven als jaren terug het is een gevecht met mijn ziel; zij verandert neemt afscheid van vandaag gisteren bestaat niet meer, is morgen misschien een vreemde, waarom ..? ik vecht niet meer tevergeefs; het heeft geen zin om in een hel te vertoeven: mijn ziel mag haar gang gaan, blind ontdekken blind reizen slachtoffer worden van het toeval zich kruisigen vastnagelen aan een verzonnen droom

Is mijn ziel dolend bestaat een ziel? dool ik tussen hemel en aarde zoek ik iets naar houvast ... een doel, naar bestemming? het liefst ben ik alleen geniet van wat de natuur baart: ze lopen me na oordelen, verwijten beschimpen: ze willen mij veranderen, dat mijn ziel niet doolt ik wil dit niet ... wie zijn zij? welk recht hebben zij

'De laatste tijd vraag ik me af welke zielen we in de hemel ontmoeten,' hoorde ik een zachte stem zeggen en keek verwonderd op en zag een vrouw die naar me keek en vriendelijk glimlachte. 'Misschien zielen die nog steeds geloven, nog dromen over het hiernamaals,' zei ze verder,' misschien zielen die al dood zijn. Misschien zielen die ons over de dood kunnen vertellen.' Ik zat in de kleine maar sfeervolle eetzaal van een chique hotel waar ik elke zaterdag in de vroege middag lunch. Altijd alleen omdat ik vrijgezel ben. Ik heb nooit de behoefte gehad om iemand mee te vragen. De reden is simpel. Ik heb namelijk geen vriendinnen of vrienden. I

Ik stop even met het schrijven van dichtstukken. Ik vertrek naar het onbekende om inspiratie op te doen. Te lang vertoefde ik op een plek. Te lang liet ik het avontuur voorbij lopen. Ik ga zoeken in de hoop haar weer te ontmoeten. Ik bedank allen die de moeite hebben genomen mijn dichtstukken te lezen. Voor mijn innerlijke rust heb ik ze alle verwijderd. Mijn hoofd zit vol ideeën, mijn hart vol met passie. Misschien kom ik je tegen .... groet shockwriter "vanavond zal ik minnen zaadgevleugeld tot de maan de zon wekt" Augustus 2010: Ik mis de aandacht. Ik mis de Muze die mij inspireert. Ik mis haar leven. Ik mis alles v